VOORPAGINA   -   HOE HET BEGON   -   WIE WIJ ZIJN   -   AGENDA & CONTACT  
  POËZIEROUTE   -   PROJECTEN  -   VARIA  -   ARCHIEF




Dichters bij elkaar - Stellen zich voor



 

De Ridder Dichters

['O MUZE, KOM NU VOORT']

-------  
Ineke van den Berge
------- 
Janny Brandsma
------- 
Hans van Dijk
------- 
Martin de Geus
------- 
Ria Herkelman
------- 
Herman Houweling
------- 
Jim Kloos
------- 
Toni van Langeveld
------- 
Theo van der Linden
-------  
Toos van der Linden-Los
-------  
Jacqueline Louwerens
-------  
Emmy Mulder
-------  
Faas van Rietschoten
-------  
Kees Stolk
-------  


|   Herman Houweling
foto herman houweling Mijn naam is Herman Houweling, ik ben geboren op 24 juni 1946 in Rotterdam Kralingen en woon sinds zeven jaar in Ridderkerk.

Muziek is mijn passie, ik speel orgel en piano en ben actief in verschillende kerkdiensten. Bach is mijn grote liefde, omdat hij muziek en tekst zo geniaal met elkaar verbindt. Vanaf 1990 ben ik gedichten gaan schrijven.

Het is voor mij een vorm om mij te uiten als het gaat om de diepere achtergrond van het leven.
De meeste zijn spirituele gedichten. Ik hecht eraan dat de gedichten toegankelijk zijn en niet te lang, zodat ik mijn gedachten in korte lijnen tot uitdrukking kan brengen.

Het lijkt me goed om in contact te komen met medeschrijvers en zo met elkaar van gedachten te wisselen
 


 
Met goed vertrouwen dicht omgeven
verwacht ik van deze dag
dat het goed is om te leven
wat er soms ook komen mag

Dat ik gedragen word op handen
onzichtbaar uit het nauw gehaald
ontdaan van onderhuidse banden
die het leven soms bepaalt

want als ik niet blijf geloven
in de goedheid van het licht
in de sterren die hierboven
voor mij werden opgericht

als ik niet kan blijven hopen
op de liefde van de mensen
overbruggend alle grenzen

alle lichten zouden doven

januari 2010



 
Monoloog naar aanleiding van de ramp op Haïti.

Een schreeuw naar U, o God
wij hebben U lang genoemd: “Al Bestuurder”
Daar komen we toch wat van terug.
Hoe kunnen we elkaar in de ogen kijken
na zoveel leed waarvan Gij weet dat
mensen dit niet verdienen.
Kunnen we zeggen: de aarde is niet af
of is er een grens aan uw gezag?
Kunnen we zeggen dat Gij er bij bent,
dat Gij het lijden kent?
Dat uw machteloosheid even sterk is
als die van ons?
Laat ons weten wie Gij zijt
en hoe Gij met ons lijdt.

Herman,
17 januari 2010.



 
werk van Henk Ubas

Mensen op weg gegaan
ver van geboortegrond
op zoek naar geborgenheid
een stad van bewoonbaarheid
de stad van de vrede.

Kome wat komen mag
belofte zal waargemaakt
groen zal het land zijn.

Mensen geplant als bomen
aan waterbeken
God zal hun heil zijn.

Geïnspireerd op werk van Henk Ubas

Herman Houweling

werk van Henk Ubas
 
 
I.

Het was nog grauw, voor dag en dauw,
het licht kon moeilijk komen
de bomen stonden één voor één
naast elkaar maar toch alleen.

Het was het stille leven,
dat geholpen door het licht,
werd met elkaar verweven.

Seizoenen kwamen af en aan,
de bomen bleven rechtop staan,
trotseerden wind en regen en
werden heen en weer gedreven

Toch was het altijd weer het licht
dat zorgde voor een nieuw gezicht.

---

 
Ontmoeting.

Daar liep ze dan
midden in de groep
ik kon er alleen maar naar kijken
zoveel levenslust

daarna is het stil geworden
ze verdween uit mijn gezicht
toch bleef met weinig woorden
dat blijde guitige gezicht

daar stond ze dan opeens
als uit het verleden ontsnapt
midden in de straat
ze zei: ik ken jou toch van Zuid?

En voor ik het wist
was onze vriendschap beslist.

---
 
II.

Het hart kent zijn eigen taal
het is een lang en sterk verhaal
dat in de werkelijkheid van de tijd
haar weg vindt keer op keer.
Soms is er een luisterend oor
en krijgt het verhaal opnieuw gehoor
het is net iets meer,
dan herhaling van oud zeer.
Als het verhaal haar weg kan vinden
ongehinderd en spontaan
dan kan het leven opengaan
en is geen woord teloor gegaan.

 
---
© Herman Houweling
---

 
Eerste plaatsing
op website
'De Ridder Dichters'
6 juli 2009

 

^